De stedenband Haarlem Mutare, Platform Zimbabwe, FNV regio Haarlem zijn er trots op dat ze op vrijdag 15 april de oud-voorzitter Peter Mutasa samen met de huidige voorzitter van de Zimbabwe Congres of Trade Unions, Florence Taruvinga hebben mogen ontvangen.
Florence is de eerste vrouwelijke voorzitter van de ZCTU. Florence was daarvoor 5 jaar vice voorzitster van de ZCTU. Peter is op uitnodiging van de FNV die hem de 16e Febe Elizabeth Velasquez Vakbondsrechtenprijs toekende. Peter Mutasa is sinds enige tijd voorzitter van de Crisis in Zimbabwe Coalition, een coalitie van zo’n 75 Zimbabwaanse NGO’s. Hij is in Nederland op uitnodiging van de FNV die hem in juni 2021 de Febe Elizabeth Velasquez Vakbondsrechtenprijs toekende.
Florence en Peter hadden die week een druk programma. Met de FNV zijn ze naar Brussel geweest: Florence heeft als nieuwe voorzitter van de ZCTU een kennismakingsbezoek aan het Internationaal Vakverbond (IVV), een internationale confederatie van vakbonden in Brussel en heeft daar een gesprek gehad met de Algemeen Secretaris Sharon Burrow, Verder heeft zij gesproken met der Belgische ontwikkelingsorganisatie FOS. Peter heeft instellingen van de Europese Unie en het Europarlement bezocht.
Daarna waren zij op het vierjaarlijks FNV-congres; Peter als speciale gast omdat hem de Vakbondsrechtenprijs werd overhandigd; Florence als een van de vertegenwoordigers van buitenlandse zusterbonden. Ze waren ook op bezoek bij de ZAM, het ministerie van buitenlandse zaken en bij een openbare bijeenkomst voor FNV kaderleden in het Centraal vakbondshuis.
De hele vrijdag was ingeruimd voor de ontmoetingen in Haarlem. In twee goedbezochte bijeenkomsten in de Pletterij en het FNV Vakbondshuis Haarlem hebben Peter en Florence uitvoerig vertelt over de situatie in Zimbabwe en het belang van internationale solidariteit benadrukt.
Het gaat erg slecht in Zimbabwe, zowel politiek als economisch. De bevolking is jong. De meeste mensen kennen Zimbabwe niet uit betere tijden als de graanschuur van Zuidelijk Afrika, maar alleen als een land in diepe crisis. Toen in 2018 Mugabe werd afgezet, er een nieuwe progressieve grondwet tot stand kwam en er nieuwe verkiezingen kwamen was er hoop bij zowel de Zimbabwanen als de buitenwereld op een regimechange.
De wijze waarop de huidige president Emmerson Mnangagwa vervolgens het verkiezingsresultaat heeft vervalst, de oppositie heeft monddood gemaakt en stelselmatig alle oppositie heeft onderdrukt heeft die hoop in de bodem geslagen. Politiek betekent dit dat het de facto een militair regiem is; economisch dat een groot deel van de bevolking onder de armoedegrens van $ 1,90 per dag leeft met bijna 90% werkzaam in de informele sector en dat ook het gros van de mensen met een vaste baan (13%) ernaast moet “hosselen” om rond te komen. Er worden in 2023 nieuwe verkiezingen verwacht. Maar of dat de machtsverhoudingen in Zimbabwe zal veranderen?
Veranderingen moeten volgens Peter en Florence van Zimbabwanen zelf komen, maar druk vanuit de internationale gemeenschap zijn daarbij een belangrijke steun in de rug. Peter en Florence kijken terug op een erg vol maar ook erg waardevol bezoek.
